Ongemak
Ik heb me altijd al sociaal ongemakkelijk gevoeld. Al vanaf jonge leeftijd heel zelfbewust en daardoor nooit onbezorgd. Altijd bezig met wat anderen van me vonden en altijd bewust van dat ongemak.
Op de basisschool paste ik niet tussen de andere kinderen en op de middelbare school voelde ik me altijd anders. Niet persé minder, maar als je je altijd anders voelt dan ga je vanzelf denken dat er toch iets mis met je is.
Geen ervaring
Ik had weinig ervaring met jongens en groeide op in een omgeving waar jongens en meisjes andere interesses hadden. Ze waren al helemaal geen vrienden. Op school mochten de jongens leuke dingen doen als houtbewerken of lassen en de meisjes zaten bij elkaar in een handwerkklas waar we leerden breien en haken. Ik vond het niet leuk, maar dat was nou eenmaal hoe het was.
Op de middelbare school veranderde dat. Ik ging als enige van de klas naar een ‘vrijere’ school en kwam nu veel meer in contact met jongens. Ik wist niet goed hoe ik me daar een houding in moest geven. Ik was daar in m’n hoofd veel mee bezig.
Eén van de ‘populairdere’ jongens vroeg of ik verkering wilde en ik zei ja. Niet persé omdat ik een relatie wilde, maar meer uit angst om nee te zeggen. Het was een echte kinderverkering en het enige dat gebeurde was dat we elke dag naar school fietsten samen. Geen fysieke acties verder.
Hij maakte het na een paar weken uit omdat ik nauwelijks naar hem omkeek en een vriendschap ontwikkelde met andere klasgenoten. De reden die hij gaf was ‘omdat ik een hoer was’ en hij bazuinde dat ook rond op school.
De verdere middelbare school verliep zonder verdere verkeringen, maar wel met een incidentele verliefdheid. Ik had voornamelijk vriendschappen met meisjes.
Zomerliefde
In één van de zomervakanties later kreeg ik verkering met een oudere jongen. Ik was 17, hij 19 en werkte al. Ik had geen ervaring, hij wilde veel meer. De eerste keer dat we seks hadden, werd ik dan ook een beetje overdonderd. Ineens was het gebeurd en ik weet nog dat ik naar huis fietste en vooral bang was dat mijn moeder het zou zien. Dat was niet zo, maar het voelde vreemd. Die zomer stond vooral in het teken van mijn vriendje die seks wilde en ik die daarin meeging. Niet tegen mijn zin, maar ik had geen enkel besef van wat ik eigenlijk wilde of grenzen die ik aan zou moeten geven. Hij bepaalde onze relatie op fysiek gebied.
Los
Toen ik eenmaal alcohol ontdekte tijdens het uitgaan, ging het los. Ik kwam er achter dat mannen vrij eenvoudige wezens zijn en gebruikte het voor-wat-hoort-wat principe. Ik kreeg de hele avond drank en dan mochten zij mij thuis brengen en met me zoenen. Soms meer, soms niet. Maar het was nog altijd mijn eigen keuze.
Tot die ene avond dat er iemand misbruik van de situatie maakte. Ik was uit in de plaatselijke kroeg waar we meestal in het weekend kwamen. Ik was 20 en was uit met een vriendin en haar vriend. Ik sliep bij hen, omdat ik nog thuis woonde en ik niet wilde dat mijn ouders me dronken zouden zien. En omdat ik inmiddels had gemerkt dat ik met alcohol op sociaal een stuk minder onhandig was, was dat een prima oplossing. Stappen zonder alcohol kon ik niet.
Ik kwam een jongen uit het dorp tegen, die ik al heel mijn leven kende. Hij was een vriend van mijn vroegere buurjongen en hij had mij altijd gepest vroeger. Onnodig om te zeggen dat ik een hekel aan hem had. Ik dronk weer veel te veel en hij zou mij wel even thuis bij die vriendin afzetten. Dat thuisbrengen nam hij zelf iets te ruim en hij had seks met me terwijl ik volledig van de wereld was.
De volgende week was ik weer in de kroeg en hoorde dat hij aan het opscheppen was tegen iedereen daar dat hij seks met me had gehad die week ervoor. Ik schaamde me kapot en ben naar huis gegaan. In de hoop dat het na een paar weken wel weer vergeten zou zijn.
Gelukkig was dat zo en ik heb het nooit tegen iemand verteld. Elke keer als ik hem tegenkwam in het dorp voelde ik me vies. De jongen waar ik zo’n hekel aan had, had opgeschept over seks met mij.
Pas veel later besefte ik dat dit verkrachting is. Hij had geen enkel recht om zich mijn lichaam toe te eigenen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Gelukkig zijn de regels nu verandert en zou dit nu strafbaar zijn. Maar dan nog zou het zijn woord tegen het mijne zijn…