Gisèle Pélicot leefde tot 2020 een onbezorgd leven: na een lang leven in Parijs gewoond te hebben, genoot ze in het kleine dorpje Mazan van haar pensioen met de liefde van haar leven. Die liefde van haar leven (zoals ze hem in zitting zelf noemde) is Dominique Pélicot.
Gisele kampte de afgelopen jaren met geheugenverlies, haaruitval en motorische problemen. De oorzaak hiervan werd pas duidelijk toen de politie haar inlichtte over de vele verkrachtingsbeelden die op de computer van haar man stonden. Ze bleek door haar (inmiddels ex-) echtgenoot talloze keren gedrogeerd en verkracht door hemzelf en vermoedelijk meer dan honderd andere mannen. Deze mannen wierf Dominique Pélicot door een chatgroep genaamd ‘zonder haar medeweten’. Dit seksuele geweld tegen Gisèle Pélicot ging tien jaar lang door.
Niet alleen Gisèle stond op de beelden die op de computer werden gevonden; er is ook een foto waarop dochter Caroline naakt op bed ligt. Sinds dit bekend is, staat het leven van Gisèle op z’n kop. Ze zegt een vanbinnen een ruïne te zijn, maar zelf een greintje schaamte is nergens te bekennen. En terecht.
Politieonderzoek
De reden dat de politie de beelden op de computer van Dominique vond, was omdat hij in 2020 werd gearresteerd. Dat was nadat hij in een supermarkt in het zuiden van Frankrijk onder de rokken van enkele vrouwelijke klanten filmt. Tijdens het onderzoek wordt een DNA-staal van hem afgenomen en als dat door het systeem van de politie gehaald wordt, blijkt er een match te zijn met een eerdere zaak.
Dominique Pelicot staat met vijftig medeverdachten terecht. Die konden worden geïdentificeerd op basis van videobeelden die de man zelf van de verkrachtingen heeft gemaakt. Twintig verdachten zijn niet gevonden. Sommigen zijn overleden en anderen zijn op de vlucht geslagen.
De meeste verdachten beweren dat ze zich niet realiseerden dat Gisèle gedrogeerd was en dat ze niet de intentie hadden haar te verkrachten, terwijl er dus videobeelden van de verkrachtingen zijn. Ze schuiven de schuld af op Dominique, die hen gemanipuleerd zou hebben.
Dominique Pelicot is inmiddels veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf voor het drogeren, misbruiken en (laten) verkrachten van zijn vrouw Gisèle. Pelicot is door de rechtbank in het Franse Avignon ook veroordeeld voor het verkrachten van de vrouw van een medeverdachte en het maken van beelden van “seksuele aard” van zijn dochter en schoondochters. Twintig jaar is de maximale celstraf die hij kon krijgen.
Vijftig andere mannen tussen de leeftijd van 26 en 74 jaar staan ook terecht in deze zaak. Zij zijn allemaal schuldig bevonden, de meesten aan verkrachting. Anderen zijn schuldig bevonden aan poging tot verkrachting of aanranding.
Zij kregen straffen tussen de drie en vijftien jaar, beduidend lager dan de eisen die uiteenliepen van vier tot achttien jaar. De mannen hebben tien dagen om hoger beroep aan te tekenen, maar meerderen hebben al gezegd dat niet te gaan doen.
Geen anonimiteit
Ze heeft toestemming gegeven aan journalisten om haar volledige naam te gebruiken en wil ook dat de rechtbank de video’s toont waarin ze bewusteloos misbruikt wordt. Dit doet ze “uit solidariteit met andere vrouwen die niet worden herkend als slachtoffers van seksuele misdrijven”. Gisèle is met haar sterke en open voorkomen in de rechtbank een icoon in de strijd tegen seksueel geweld.
De slogan die Gisèle aanhaalt, “de schaamte moet wisselen van kamp”, komt binnen. Hoe treurig ook: Gisèle is niet de enige vrouw wie seksueel geweld is aangedaan. Veel slachtoffers van seksueel geweld zijn dankbaar dat Gisèle een gezicht heeft gegeven aan hun verhaal. De slogan van Gisèle wordt veelvuldig gebruikt tijdens de demonstraties die afgelopen zaterdag in dertig Franse steden plaatsvonden.